Thursday, September 14, 2006

Τηλεφωνική αναμονή

Δεν έχει πολλή πλάκα όταν τηλεφωνείς κάπου κατά τη διάρκεια της δουλειάς (για δουλειά), σε βάζουν on hold και παράλληλα ακούς μουσική? Ατέλειωτες ώρες διασκέδασης! All time favorite μου είναι να μου βάζουν τη μουσική του «Chariots of Fire». Δεν ξέρω γιατί, αλλά μόλις το ακούω με βλέπω να τρέχω σε slow motion σε κούρσα ταχύτητας, και να κόβω το νήμα θεαματικά. Ανεπανάληπτες στιγμές θριάμβου, προσωπικής προσπάθειας και αυτοθυσίας εκτυλίσσονται στη συνέχεια. Με σηκώνουν στους ώμους και με πετάνε πάνω κάτω. Όλοι είναι περήφανοι για μένα. Ακόμα και ο αποξενωμένος πατέρας μου who run off με τη Σουηδέζα γραμματέα του και ήρθε να με δει μια τελευταία φορά πριν πάει φυλακή για διασπάθιση δημοσίου χρήματος είναι εκεί να με καμαρώσει. Κάπου εκεί, κάποιος πάντα απαντά το τηλέφωνο στην άλλη άκρη της γραμμής και ουδέποτε παίρνω το μετάλλιο. Φτου!

Άλλο αγαπημένο από τα hits των τηλεφώνων είναι όταν σου βάζουν να τραγουδούν οι Divas (Whitney Houston πριν τα ναρκωτικά και το attitude, Celine Dion πριν το Titanic κ.α) Δεν υπάρχει καλύτερο χαλαρωτικό όταν τηλεφωνείς κάπου με άγριες διαθέσεις διότι δεν γίνεται η δουλειά σου και σε βάζουν on hold να ακούς «Don’t walk away, don’t say goodbye, don’t turn around now, you may see me cry…» Μετά από αυτή την κατάθεση ψυχής, μαλώνεις? Δεν μαλώνεις!! Ή το άλλο μαζοχιστικό, το «and I, will always love you, uououou….». Φαντάσου εσύ να τηλεφώνησες για ένα πολύ σημαντικό και σοβαρό θέμα. Αποσυντονίζεσαι και παθαίνεις και ένα μικρό φλασάκι down memory lane και είναι μόνο 11 το πρωί.

Αυτές οι μουσικές πρέπει να χρησιμοποιούνται και για manipulation. Δεν εξηγείται διαφορετικά.

Ο μόνος τρόπος για μένα να κλείσω το τηλέφωνο χωρίς να περιμένω να μου απαντήσουν και ακολούθως να αρχίσω να το χτυπώ πάνω στον τοίχο, στο computer, στο πάτωμα και να κάνω διάφορα ταχυδακτυλουργικά, είναι να μου βάλουν τη μουσική του έργου Titanic με τη Celine Dion σε παράσταση «τραγουδώ at the top of my voice διότι έχω φωνάρα και πρέπει να τη χρησιμοποιώ to make my living, και ο τύπος που βλέπεις στο έργο να χαϊδολογείται στην πλώρη σε λίγο θα πνιγεί διότι η τύπισσα δεν πήγε λίγο πιο κει πάνω στην πόρτα-σωσίβιο να χωρέσει και τους δύο. Αλλά πως θα μαθαίναμε το βαθύτερο νόημα της ταινίας που είναι «μια γυναίκα θα το κάνει μαζί σου αλλά μετά θα σου φάει το σωσίβιο.» Τι, νομίσατε ότι «my heart will go on» μιλούσε για endless love?? Για το σωσίβιο μιλούσε φυσικά!!

Μου τυχαίνει βέβαια να πέσω και πάνω σε Βανδή, ή Ρέμο. Αδυνατώ να καταλάβω γιατί ένα σοβαρό γραφείο που κάνει σοβαρά business θέλει να έχει για μουσική αναμονής το «Να ‘ταν η αγάπη μου μαζί σου, στην αυλή του Παραδείσου…» Εννοεί το γραφείο και τους πελάτες του σε μια σχέση παραδεισένια?? Υποψιάζομαι ότι αυτού του είδους γραφεία προσπαθούν να το παίξουν προχωρημένα, ή την μουσική άλλαξε η κόρη της secretary που καθόταν στη θέση της μαμάς της το καλοκαίρι και έπαιζε με τα κουμπιά των τηλεφώνων και κανένας δεν το πρόσεξε ακόμα για να πάνε πάλι πίσω στις Divas.

Εγώ πάντως ψηφίζω Chariots of Fire. Το τραγούδι που σε κάνει να ζεις την υπερπαραγωγή. Με το καλό και με ένα μετάλλιο.

5 Comments:

At 14 September, 2006 13:04, Anonymous Anonymous said...

Τέλεια σκηνή που ταινία:

εν οι 2 πρωταγωνιστές τζιαι συνομιλούν ενώ ακούν το "and i will always love you". Ρωτά ο ένας:

-Do you think love lasts forever?

-No, but this song does!

-----------------------

btw:
"Ακόμα και ο αποξενωμένος πατέρας μου who run off με τη Σουηδέζα γραμματέα του και ήρθε να με δει μια τελευταία φορά πριν πάει φυλακή για διασπάθιση δημοσίου χρήματος είναι εκεί να με καμαρώσει"

Τέλειο!!

 
At 14 September, 2006 14:52, Blogger Ttallou said...

Είναι πράγματι συμπαθές να συμβαίνει όταν είσαι σε αναμονή.
Με εκνευρίζει πολύ, ωστόσο, να ακούω μουσική παράλληλα με το "τουτ-τουυυυυυτ" της κλήσης μέχρι κάποιος να σηκώσει το κινητό του...
[υπάρχει αυτή η υπηρεσία στην Κύπρο;]

 
At 14 September, 2006 17:01, Anonymous Anonymous said...

Όχι ttallou δεν υπάρχει, γι'αυτό όταν αντί του καθιερωμενου τουυυ άκουσα βίσση όταν προσπαθούσα να τηλεφωνήσω σε μια φίλη που σπουδάζει Ελλάδα ήταν οφείλω να ομολογήσω πολιτισμικό σοκ.

 
At 14 September, 2006 17:37, Blogger UrbanTulip said...

To chariots of fire για αυτο ακριβώς το λόγο δεν το έχω δει ποτέ! Γιατί δεν μπορώ να ταυτίσω τον ήχου που ακούω παντού ( διαφημιση, σουπερμαρκετ, αναμονη σε τηλ) με εικονα. Αν ειναι δυνατον δηλαδη!

 
At 15 September, 2006 20:13, Blogger Giorgio said...

sto apoksevomevo patera me ti soundeza, evomiza elalev to apoksevomevo patera mou presbi pou ekspermatovei me ti grammatea tou sti soundia, alla eksavadkiabasa to and that wasn't the case...
Chariots of Fire from Vangelis tze opou katsi tessera... sikkime

 

Post a Comment

<< Home


ΠΡΟΣΟΧΗ: Το blog βλάπτει σοβαρά την υγεία όλων όσων δεν διαθέτουν χιούμορ.