Another sunny day in Suburbia

Με μουσική υπόκρουση «Smells like teen spirit»…

“Load up on guns and bring your friends”
Η κάθε οικογένεια έχει το δικό της code of conduct. Η συμπεριφορά της κάθε οικογένειας είναι σαν μια χωρογραφία που με τα χρόνια τελειοποιείται σε σημείο που τα μέλη της εκτελούν τις κινήσεις τους χωρίς να σκέφτονται.

«It's fun to lose and to pretend»
Σφάζεσαι με τη μάνα σου, αλλά 2 ώρες αργότερα με κάθε φυσικότητα ρωτάς τι θα φάτε. Ξέρεις πώς να μιλήσεις και ποιου να μιλήσεις για να κάνεις τη δουλειά σου. Η οικογένεια είναι in essence η μικρογραφία της κοινωνίας μας. Κλισέ μεν, αλλά τα κλισέ δημιουργούνται ακριβώς διότι επαναλαμβάνονται.

«She's over bored and self assured»
Με τους φίλους, αντίθετα δεν χρειάζεται να μάθεις καμία χορογραφία. Διότι ενώ τους φίλους τους διαλέγεις, οι συγγενείς είναι λαχείο. Αν οι φίλοι έχουν χορογραφία που δεν σου αρέσει, απλώς δεν τους κάνεις παρέα.

«Oh no, I know a dirty word»
Το γεγονός ότι με την οικογένεια σου έχετε τα ίδια γονίδια, βοηθά στο να αφομοιωθείς και εσύ μέσα στο χορό και να λάβεις τη θέση σου. Όπως και με την αναπνοή που είναι reflex action, δεν σκέφτεσαι την συμπεριφορά σου απέναντι στην οικογένεια σου σαν προσπάθεια που θα καταβάλεις.

«Hello, hello, hello, how low?»
Μετά παντρεύεσαι. Και εκεί που τελειοποίησες το χορό στη δική σου οικογένεια, προστίθεται ακόμα μια οικογένεια που καλείσαι να βρεις το κουμπί της.

«I'm worse at what I do best»
Ουαί και αλίμονο αν δεν καταφέρεις να μάθεις και τη δική τους χορογραφία. Καταδικάζεις τη ζωή σου σε αιώνια πάλη να επιβληθείς σε κάτι που δεν εξαρτάται από σένα.

«And for this gift I feel blessed»
Η οικογένεια του άντρα σου, ή η δική σου, δεν θα αλλάξει τη χορογραφία της επειδή προστέθηκε ακόμα ένα άτομο. Assimilate or die. Μην τα θέλεις και όλα δικά σου.

«Our little group has always been

And always will until the end»

Και η ζωή μας δεν είναι σήριαλ να ζούμε αποξενωμένοι και αποκομμένοι από όλους και όλα επειδή έτσι γουστάρουμε. Γιατί άλλωστε ξεκίνησες να κάνεις οικογένεια? Για να κάνεις sex σε τακτά διαστήματα και να έχεις παρέα να πηγαίνεις διακοπές? Οικογένεια είναι και ένα είδος αγέλης.

«Hello, hello, hello, how low?»
Δεν μιλάμε για σκηνές τρόμου και έντασης. Μιλάμε για φάσεις, «άλλα μου είπε και άλλα κατάλαβα», για φάσεις που η οικογένεια χορεύει, και εσύ που δεν το κατάλαβες παρεξηγήθηκες (είπαμε, άλλος άγνωστος χορός)

«And I forget just why I taste»
Αν δεν είσαι ορφανός (ο μικρός Oliver Twist χωρίς οικογένεια στο Λονδίνο του 18ου αιώνα, αρχές 19ου), δεν μπορείς να ζήσεις μέσα σε vacuum παντελής έλλειψης συγγενών. Τουλάχιστον στην Κύπρο. Μπορεί ακόμα, και να μην θέλεις.

«Oh yeah, I guess it makes me smile

I found it hard, it was hard to find»

Εκτός αν ζεις στο εξωτερικό και παίζει θέμα αντικειμενικής αδυναμίας συνεύρεσης.

«Oh well, whatever, never mind»
Στην περίπτωση μας δεν παίζει θέμα αντικειμενικής αδυναμίας συνεύρεσης. Παίζει θέμα υποκειμενικής αδυναμίας εκμάθησης ξένων χορών.

«hello, hello, hello, how low?

With the lights out it's less dangerous

Here we are now, entertain us

I feel stupid and contagious

Here we are now, entertain us

A mulatto

An albino

A mosquito

My Libido

Yay, a denial»

Τα Χριστούγεννα φέτος προβλέπονται πολύ θερμά…