Monday, March 12, 2007

Μια οδαλίσκη στη βεράντα μου

Δεν βαριέσαι με τους μαλάκες συγγενείς. Πατριώτες και μη. Χεστήκαμε. Ο καιρός έχει ανοίξει, ο ήλιος λάμπει, παρήγγειλα επιτέλους τα έπιπλα για τη βεράντα και προσδοκώ να τη μετατρέψω σε φιλόξενο και δροσερό μέρος, όπου η... λεμονάδα θα ρέει άφθονη (με 2 μπύρες την εβδομάδα που δικαιούμαι να πίνω, που να ξεκινήσω και που να σταματήσω, άστο καλύτερα). Θα παίζει απαλή μουσική από το στέρεο, κάτι με ρυθμό αλλά όχι πολύ hard core λατινέ (τα βαριέμαι αφόρητα). Τραγούδια με κύριο στόχο να σε κάνουν να χτυπιέσαι, να πονάς, να αναπολείς παλιές σου αποτυχίες
και να σε ωθούν στην κατάθλιψη θα απαγορευτούν δια ροπάλου. Καλύτερα να βγει το παιδί χαζοχαρούμενο παρά ντεθού (ας κάνει και κάτι μόνο του τέλοσπαντων.)

Επόμενος ευγενής στόχος: Να μαζέψω αρκετά points με την κάρτα του supermarket για να πάρω δωρεάν αποχυμωτή τελευταίας λέξης της τεχνολογίας που κάνει φρέσκους χυμούς, καθαρίζεται εύκολα και δεν κολλάει.

Είναι κεφάτη, γυρίζει από Βερόπουλο….

Το σκηνικό στη βεράντα θα συμπληρωθεί με εποχιακά λουλούδια (αλίμονο τους αν δεν ανθίσουν!) διαφόρων χρωμάτων. Ο συνδυασμός άσπρο και κόκκινο και μπλε με άσπρο θα αποφευχθεί διότι μαλώνουν μεταξύ τους και σε αυτά ευδοκιμούν τα ζιζάνια. Τα απογεύματα θα σηκώνεται απαλό αεράκι, και θα νανουρίζει τους θαμώνες στη βεράντα. Μεταξύ των θαμώνων θα ενθαρρύνεται η αμπελοφιλοσοφία και το ανεξέλεγκτο μπλα μπλα.

Η βεράντα ειδικά τις Κυριακές μετά τη θάλασσα θα φιλοξενεί ταλαιπωρημένο κόσμο, εκ Πρωταρά ορμώμενο, φτάνει να ξεσκονίσουν τους άμμους πριν κάτσουν πάνω στα μαξιλαράκια της βεράντας και κανονίσουν λοιπές αλμύρες από πάνω τους να αποβληθούν. Δεν θα βάζω εγώ πλυντήριο κάθε εβδομάδα για χάρη τους.

Στη θέα της κοιλιάς μου, λοιπές συζητήσεις περί δίαιτας και δεν με χωρά το παντελόνι μου θα σταματήσουν και θα πλέουμε όλοι μέσα σε λινά και αεράτα υφάσματα μονοκόμματης γραμμής, ως φόρο τιμής στους Ντέμη Ρούσο και Μαρία Φαραντούρη. Το σάνδαλο Jesus Christ θα είναι απαραίτητο, άντε να δεχτούμε και τίποτα πλατφόρμες. Θα υιοθετηθεί μουσουλμανικό concept και όλοι θα αφήνουν τα υποδήματα τους στην πόρτα. Θέλουμε να δούμε εσάς και όχι τα παπούτσια σας.

Εισηγήσεις δεν θα γίνουν δεκτές διότι όλοι θα λένε τι νομίζουν και δεν θα καταφέρουμε να συνεννοηθούμε με τίποτα. Το βράδυ θα ανάβουμε φαναράκια και κεράκια, αν δεν κάψουμε τίποτα και δεν ψηθούμε από τη ζέστη θα λέμε ότι δημιουργήσαμε ατμόσφαιρα και χαμηλό φωτισμό. Έχω σκοπό να ξαπλώνω πλαγίως σαν οδαλίσκη, με το ένα χέρι να υποβαστάζει το κεφάλι και το άλλο χέρι ελεύθερο να ψάχνει το ρόφημα.

Αφού τελικά δεν θα πάω καλοκαιρινές διακοπές, δεν θα τα βάψω και μαύρα!!

3 Comments:

At 12 March, 2007 16:03, Blogger the Idiot Mouflon said...

Πλαστική πισινούδα;

Πυρσοί που το Home Center;

Τουρίστριες προσκεκλημένες, έτσι, για το εφφε;

 
At 12 March, 2007 22:52, Blogger achilleas said...

επήρε μου 30 '' να καταλάβω το ντεθού, αλλα εν πολλά πετυχημένο!

εν έσιει λάθος να είσαι αδκιασερός τζαι να σκέφτεσαι τι να κάμεις με τη βεράντα σου παντως.

 
At 13 March, 2007 14:48, Anonymous Anonymous said...

Δηλαδή θα μετατρέψεις τον χώρο από σπίτι σε κέντρο διερχομένων. Πολύ κουραστικό μου φαίνεται. Δεν το ξανασκέφτεσαι;

Φυσικά εγώ σ'αυτά είμαι ολίγον τι κολλημένη, όμως όφειλα να σε συμβουλέψω. :)

 

Post a Comment

<< Home


ΠΡΟΣΟΧΗ: Το blog βλάπτει σοβαρά την υγεία όλων όσων δεν διαθέτουν χιούμορ.