Party animal

Όλες αυτές τις μέρες που λείπαμε, μου έλειψε η γιαγιά Μαγκάιβερ. Όσο περνά ο καιρός οι μέρες διαύγειας της λιγοστεύουν και είναι θέμα τύχης να την πετύχεις και να κάνεις μια λογική συζήτηση μαζί της. Πάω να την επισκεφτώ με την κουκλάρα το απόγευμα. Μας υποδέχεται με το νυχτικό και τη robe de chambre της. Σχολιάζω ότι η ώρα 5 είναι πολύ νωρίς για να πάει για ύπνο, στο οποίο μου απαντά ότι όχι, μόλις ξύπνησε από τις κραιπάλες της προηγούμενης νύχτας.

Ρεβεγιόν γιαγιά Μαγκάιβερ?

Βασικά την κάλεσε μια θεία, συγγενής μας, να περάσει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς μαζί τους. Ντύθηκε, στολίστηκε, πέρασε η μαμά Δρακούνα και πήγανε όλοι μαζί παρέα στο οικογενειακό τραπέζι. Σε κάποια φάση στο τραπέζι έστρωσαν καρέ για να παίξουν χαρτιά. Έλα γιαγιά Μαγκάιβερ, δεν δεχόμαστε όχι γιαγιά Μαγκάιβερ, κάτσε γιαγιά Μαγκάιβερ, να μην μου τα πολυλογεί, η γιαγιά Μαγκάιβερ έκατσε στο Θανάση το 2009 και σηκώθηκε από τη τσόχα, χαράματα του 2010. Η ώρα 4 το πρωί επέστρεψε στο σπίτι. Έβλεπε αστεράκια. Νόμισε ότι ξέχασε να πιει τα φάρμακα της.

«Ντρεπόμουν να σηκωθώ. Δεν ήθελα να χαλάσω τη διασκέδαση», μου δικαιολογήθηκε το party animal.

Είχε όμως χάσει τον ύπνο της, που να ηρεμήσει η ώρα 4 το πρωί. Επιπλέον, ανακάλυψε έντρομη ότι η ώρα 6.30 (σε δυόμισι ώρες δηλαδή από την ώρα που μπήκε στο σπίτι) έπρεπε να σηκωθεί anyway για να πάει εκκλησία (όχι, δεν ήταν option να ΜΗΝ πάει εκκλησία. Παίρνουν παρουσίες). Η γιαγιά Μαγκάιβερ ήπιε ένα γάλα, άλλαξε ρούχα και πήγε στην εκκλησία πιντωμένη. «Έψαλλε ο παπάς και εγώ ήμουν σε ένα πράσινο λιβάδι», μου είπε. «Νομίζω είδα να κάθεται τρεις σκάμνους μπροστά μου ο παππούς σου, ο μακαρίτης. Άσε, πανωλεθρία».

Η γιαγιά Μαγκάιβερ μάζεψε τα κομμάτια της, επέστρεψε στο σπίτι, έφαγε την βασιλόπιτα- αντίδωρο που τους έδωσε ο πάτερ της εκκλησίας και ξεράθηκε στον ύπνο. Κοιμόταν όλο το πρωί και κατά τις 4 το απόγευμα ξύπνησε φρέσκια και χαλαρή. Έκανε ένα μπάνιο, έβρασε τη σουπίτσα της, έβαλε τη ρομπίτσα της και είπε να κάτσει στην τηλεόραση να χαλαρώσει. Δεν έκατσε ούτε δέκα λεπτά όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο θείος μου (ο γιος της) ο οποίος της ευχήθηκε Χρόνια Πολλά και Ευτυχισμένα και να ετοιμαστεί διότι σε μισή ώρα θα περάσει να την πάρει να περάσει το βράδυ μαζί με την οικογένεια του και guess what! Θα έχει και καρέ να παίξουν χαρτιά!

Κόκαλο η γιαγιά Μαγκάιβερ. Μα δεν θα αφήσουν ποτέ την τρίτη ηλικία να χαλαρώσει?

Να μην μου τα πολυλογεί η γιαγιά Μαγκάιβερ, πήγε και σε αυτό το τραπέζι, έκατσε πάλι στο καρέ των χαρτιών και επέστρεψε στο σπίτι κατάκοπη η ώρα 1.30 το πρωί. Βρικολάκιασε μέχρι τις 5 που δεν την έπαιρνε ο ύπνος (πάλι καλά που δεν την ήρθε να πάει περίπατο και να τη χάσουμε πάλι) και ακολούθως ξεράθηκε και πάλι στον ύπνο. Τώρα που την βλέπω έτσι, πριν λίγο ξύπνησε και με προειδοποιεί ότι δεν πάει πουθενά, σπίτι της θα μείνει. Εξάλλου περιμένει τον παππού (το μακαρίτη) να περάσει αργότερα και πρέπει να ετοιμαστεί.

«Από όλο αυτό το ξενύχτι, έχασα 9 ολόκληρα Ευρώ!» μου λέει τσαντισμένη. «Θέλουν να μου φάνε την προίκα μου!»

Εγώ απλώς τη συμβούλεψα να μην ξενυχτήσουν με τον παππού παίζοντας χαρτιά.